Od wielu miesięcy ceny w transporcie oceanicznym szybują w górę. Koszty transportu kontenera na trasie Chiny – USA wzrosły z ok. 2 700$ w 2019 roku do nawet 15 000$ obecnie. Na trasie Chiny – Europa Północna – do 13 700$. Wśród przyczyn można wymienić ograniczenia pandemiczne i późniejszy wzrost popytu po ich zniesieniu, problemy z rotacją kontenerów, a w przypadku Europy – także blokada Kanału Sueskiego przez kontenerowiec Evergiven. Dodatkowo zastrzeżenia budziły praktyki przewoźników oceanicznych, np. wykonywanie tzw. „pustych rejsów”. W lipcu administracja prezydenta USA Joe Bidena zapowiedziała walkę z „niesprawiedliwymi i nierozsądnymi stawkami” w transporcie oceanicznym, a wkrótce po tym Federalna Komisja Morska (FMC) i Departament Sprawiedliwości podpisały memorandum o współpracy w zakresie kontroli rynku frachtowego, zwalczania naruszeń prawa oraz antykonkurencyjnych zachowań. 20 lipca Komisja rozpoczęła program audytów przewoźników. Po tych działaniach firma MCS Industries, amerykański dostawca mebli, złożyła skargę do FMC przeciwko przewoźnikom MSC oraz COSCO, szacując straty spowodowane ich działaniami na 600 tys. dolarów. Jak twierdzi MCS COSCO udostępniło jedynie 1.6% uzgodnionej przestrzeni transportowej, a MSC - 35%. Prawdopodobnie nie będzie to jedyna skarga, ponieważ wiele innych przedsiębiorstw zostało dotkniętych podobnymi praktykami przewoźników.
Według IPCSA pandemia Covid-19 pokazała uczestnikom transportu morskiego, że digitalizacja nie jest jedynie opcjonalnym usprawnieniem, ale koniecznością. Nie tylko ze względu na ograniczenia pandemiczne, ale też problemy z przepustowością łańcuchów logistycznych. Jedno wąskie gardło może spowodować znaczące opóźnienia na wielu różnych etapach, zwłaszcza jeżeli wśród wielu uczestników istnieją przestarzałe i nieefektywne rozwiązania bądź po prostu zawodzi komunikacja. Systemy PCS mają służyć usprawnieniu tej komunikacji tak, aby ładunek bez zbędnych opóźnień mógł przejść z jednego etapu transportu na kolejny.
